Sekcja Wioślarska K.S."Legia" Chełmża
Już w pierwszym roku po wyzwoleniu
powstała myśl założenia klubu sportowego, nawiązującego do tradycji organizacji
sportowej „Sokół”, istniejącej w Chełmży w latach międzywojennych. Potrzebny był
jednak dobry „mecenas” klubu, który mógłby go finansowo wspierać. Cukrownia
Chełmża - największy zakład w regionie, postanowiła reaktywować klub przy
cukrowni. Powstały różne sekcje sportowe, w tym również sekcja wioślarska.
Początkowy okres był bardzo trudny.
Brak było sprzętu, posiadano tylko łodzie półwyścigowe. Mimo to pilnie trenowały
osady żeńskie i męskie, osiągając pierwsze sukcesy. W 1951 r. na Mistrzostwach
Polski w Poznaniu, osada żeńska w składzie: K. Murawska, D. Budzikowska, T.
Gołębiewska, M. Lau i sternik W. Grochocka – zdobyły I miejsce. W 1952 r.
czwórka męska również wywalczyła Mistrzostwo Polski na torze w Łęgnowie. Do
dzisiaj zachował się przyznany wówczas dyplom.
Również czwórka juniorów zdobyła I
miejsce, co było wielką sensacją. Mogliśmy podziwiać
wielki zapał zawodniczek i zawodników, trenerów i działaczy tej pięknej
dyscypliny sportu. Pamiętać należy, że był to trudny okres lat
pięćdziesiątych. Sprzęt był drogi i trudno osiągalny. Byli za to oddani
działacze ChTW, w tym również byli zawodnicy, którzy nie mogli pogodzić się z
rozstaniem z wioślarstwem. Uczyli młodzież, naprawiali bezinteresownie sprzęt,
byli obecni na każdych regatach. Przeżywali na równi z zawodnikami ich sukcesy i
porażki. Nazwiska tych działaczy pozostaną w pamięci wychowanków. Spotykano się
z przejawami uznania wyników działalności klubu. Jeden z klubów wioślarskich
Bydgoszczy, postanowił przekazać „Legii” starą łódź – czwórkę wyścigową ze
sternikiem. Pierwsza wyścigowa łódź otoczona była wielką troską. Wymagała
remontu. Antoni Śmiglewski – szkutnik amator, inwalida wojenny, zawiesił laskę i
ochoczo wziął się do remontu. Wiedział i nie mylił się, że chełmżyńskim
zawodnikom potrzeba tylko dobrego sprzętu, a wkrótce usłyszy się o nich cała
Polska. Już w 1954 r. kombinowana ósemka juniorów (z Grudziądzem) zdobywa
mistrzostwo Polski (4 + 4 zawodników) w składzie ze strony "Legii": O. Zieliński,
R. Pephanz, M. Szymona, R. Zdrojewski, sternik M. Zieliński. Kolejna osada w
składzie: A. Riedel, K. Pokuciński, A. Krużyński, St. Majewski, sternik M.
Zieliński, wkrótce zaczyna się liczyć na torach regatowych Polski. W czwórkach
wyścigowych wagi lekkiej, w 1955 r. zdobywa Mistrzostwo Polski. W latach
pięćdziesiątych nasz zawodnik Ryszard Pephanz, jako pierwszy trafia do
kadry narodowej.
Lepsze czasy
Sekcja
wioślarska "Legii" rozrasta się. Na mistrzostwach okręgu bydgoskiego na torze
regatowym w Łęgnowie „Legia” wystawia kilka osad, w tym dwie silne osady w
czwórkach. Bydgoszcz jako potęga wioślarska wystawia bardzo silne osady. Jak
zawsze koronnym biegiem - na koniec regat, jest bieg ósemek seniorów. Przeciwko
reprezentantom Polski ósemce BTW, żaden klub nie wystawia osady. Czyżby regaty
miały zakończyć się bez koronnego i widowiskowego biegu ósemek? Zawodnicy
„Legii” decydują się (przy namowie organizatorów regat) i na starcie stają dwie
ósemki: „Legii” – młodej i nie doświadczonej oraz BTW - rutynowanej i
utytułowanej osady. Nastąpił start. Na torze trwała zażarta walka. Co chwilę
zmienia się prowadzący. Na półmetku prowadzi „Legia”,. Dopiero na ostatnich
finiszowych metrach wygrywa osada BTW. Był to niezapomniany bieg zawodników
„Legii”, zapisany do kart historii wioślarstwa.
W zawodach o Puchar Polski na regatach w Poznaniu, czwórka ze
sternikiem seniorów oraz czwórka wagi lekkiej w swych biegach zdobywają I
miejsca. Kolejne lata to pasmo wielu zwycięstw na torach regatowych Bydgoszczy,
Grudziądza, Kruszwicy, Poznania, Warszawy, Gdańska, Szczecina oraz Skarżyska
Kamiennej.
W 1965 r. Marian Naglewicz i Jerzy Muszytowski zdobywają
wicemistrzostwo Polski w dwóch kategoriach: dwójki bez sternika i dwójki ze
sternikiem. Zostają zaliczeni do kadry narodowej. Startują na torach regatowych:
Belgii, Szwajcarii, Związku Radzieckiego, Czechosłowacji i NRD. W 1969 r. ósemka
juniorów po wielu regatowych zwycięstwach zdobywa tytuł wicemistrza Polski.
Pasma sukcesów
W 1974 r. na jeziorze maltańskim w Poznaniu odbywają się Wioślarskie
Mistrzostwa Polski. „Legia” Chełmża wystawia ósemkę wagi lekkiej seniorów w
składzie: M. Riedel, K. Mączkowski, Z. Naliński, W. Hartowacz, M. Kuczyński, Z.
Zieliński, J. Talkowski, Z. Lewandowki, sternik – Z. Olchowa. Po zaciętej walce
wygrywa bieg i zdobywa tytuł Mistrza Polski.
W 1975 r. czwórka juniorów ze sternikiem zdobywa tytuł Mistrza
Spartakiady Młodzieży i złoty medal. W dwójce podwójnej juniorek, K. Riedel
wicemistrzostwo Spartakiady Młodzieży i srebrny medal, oraz czwórka podwójna
juniorów brązowy medal.
Ukoronowaniem zwycięstw w 1975 r., było Mistrzostwo Polski Juniorów
dwójki ze sternikiem w składzie: Z. Zieliński, J. Talkowski, sternik–K.
Kostrzewski. Dwójka ta startuje w zawodach Polska-Węgry i wygrywa swój bieg.
W następnych latach wioślarze "Legii" odnoszą zwycięstwa na torach
regatowych, ale powoli następuje regres w tej dyscyplinie sportu w naszym
klubie.
Okres stagnacji
Aby zwyciężać trzeba coraz więcej trenować. Młodzież dojeżdżała do szkół
średnich Torunia i nie znajdowała już tyle czasu na treningi. Miejscowe szkoły
nie przejawiały większego zainteresowania sportem wyczynowym. Zła sytuacja
finansowa klubu powoduje, że już tylko najbardziej odporni i wytrwali trenują.
Znanymi trenerami tej sekcji byli:
Alfred Riedel, J. Zieliński oraz Marian Naglewicz.
Zwycięstw w bogatej historii
wioślarstwa „Legii” było tak wiele, że nie sposób wszystkich wymienić, za co
pozostałych zawodników serdecznie przepraszamy.
|